մանկավարժական աղբիւրներ արեւմտահայերէնով

Պաթոլա կամ Բատոլա

Երկու հազար տասնութին ծնաւ Տարոսիկը։ Տարոսիկը՝ ափին մէջ ամփոփուող գիրք մը գողտրիկ, որ կ՚ընդգրկէ ամբողջ տարուան տօնական խաղիկները․․․ Փոքրիկ գիրքին հետ նաեւ քսակ մը, լի հազարաշէնի փայտիկներով․․․ Երա՛զ մը, որ ամէն մէկ երդիքէ մտնէր Տարոսիկը, ամէն մէկ ընտանիք, գլխուն վրայ ունենար հարազատ հազարաշէն մը ու հնչեցնէր մոռցուած կամ լռած, մեր հազար ու մէկ խաղիկները․․․ Տարոսիկը […]

Բարեկամը

Այս գրքոյկը հայերէն թարգմանութիւնն է Ջորջո Ագամբենի l’amico փիլիսոփայական փորձագրութեան, ուր Ագամբեն կը դիմէ Արիստոտէլին, պեղելու բարեկամութեան իմաստը։ Բարեկամը որպէս այլ ինք մը՝ որու հետ կը բաժնենք. գոյութիւն ունենալու փաստը, ապրելու քաղցրութիւնը։

բաղնիքդ անուշ

մտիր բաղնիք, հանուէ հանէ գուլպայ կօշիկ, տաբատ շապիկ եւ վարտիք… մտիր բաղնիք, հանուէ հանէ գուլպայ կօշիկ, փէշ հագուստ եւ վարտիք… պաղ ջուր, տաք ջուր, պաղ ջուր, տաք ջուր, օճառ ու ջուր, փրփո՜ւր փրփո՜ւր… քսէ քսէ օճառը, շփէ շփէ գլուխը, վզիկը, փորիկը, թաթիկները, տոտիկները… մա՛ս մաքուր, բաղնիքդ անո՜ւշ…

բաց աչուկ, գոց աչուկ

աչուկները բա՛ց… արեւը արթո՛ւն, իսկ դո՞ւն… աչուկները գո՛ց… արեւը անո՜ւշ քուն, իսկ դո՞ւն… քո՞ւն թէ արթուն…

բարեւ

պատուհանը գոց է, պատուհանը բաց է․ այն ո՞վ է․ պըճինկօ՛, նունիկն է, արամիկին քոյրիկն է․ պըճինկօ՛, արամիկն է, նունիկին աղբարիկն է․ բարե՛ւ, բարե՛ւ, վրադ ծագի արեւ․ արեւ, արեւ, ոսկի արեւ, մեզի կու տաս, ոսկի բարեւ․ առտու կանուխ կ՚արթննաս, ամպիկին հետ կը խաղաս, կը պահուըտիս, դուրս կու գաս, կը ժպտիս ու կը խնդաս․ ո՞ւր է արեւը․ […]

Բարձ ու վերմակ, աստղ եւ լուսնակ

Պատանիներու խաղ…։ Խաղալ զոյգ զոյգ, կռնակ կռնակի, թեւերով խաչկապ, ինչպէս սոխ սխտոր՝ նախորդ խաղը…։ Լարը լարախաղացը…։ Բարձ ու վերմակ…։ Վրադ ի՞նչ կայ…։ Աստղ եւ լուսնակ…։ Տակդ ի՞նչ կայ…։ Բարձ ու վերմակ…։ Վրադ ի՞նչ կայ…։ Այս խաղը քիչ մը կը տարբերի նախորդ խաղէն, քանի խաղացողները պէտք է հետեւին ձայնողին հրահանգներուն…։ Ձայնողը պիտի փոխէ խաղին հերթականութիւնը… շուարի […]