օր մը
պապուկը
պարտէզին մէջ
ցանեց
շողգամ մը․
շողգամը
շո՛ւտ աճեցաւ,
շա՜տ աճեցաւ,
շատ շուտ աճեցաւ,
պապուկը տեսաւ
զարմացաւ․
պապուկը բռնեց շողգամը,
հա՛ քաշեց,
քաշքշեց,
շողգամը հողէն չհանեց․
պապուկը կանչեց մամիկը․
մամիկը պապուկէն,
պապուկը շողգամէն,
հա՛ քաշեցին,
քաշքշեցին,
շողգամը հողէն չհանեցին․
մամիկը կանչեց արամիկը․
արամիկը մամիկէն,
մամիկը պապուկէն,
պապուկը շողգամէն,
հա՛ քաշեցին,
քաշքշեցին,
շողգամը հողէն չհանեցին․
արամիկը կանչեց նունիկը․
նունիկը արամիկէն,
արամիկը մամիկէն,
մամիկը պապուկէն,
պապուկը շողգամէն,
հա՛ քաշեցին,
քաշքշեցին,
շողգամը հողէն հանեցի՜ն․
մամիկը առաւ շողգամը,
պատրաստեց համո՜վ ապուր մը․
կերա՜ն, կերա՜ն, կշտացա՛ն,
մե՜ծ շողգամէն ազատեցա՛ն․
ո՞վ եմ ես, ո՞վ ես դուն․
ո՞ւր եմ ես, ո՞ւր ես դուն․
