մանկավարժական աղբիւրներ արեւմտահայերէնով

ասեղ մատնոց

ունի, ունի, ի՞նչ ունի․ ունի, ունի, ասեղ ունի․ ունի, ունի, մատնոց ունի․ ասե՛ղ, ասե՛ղ, գնդասեղ․ ասե՛ղ, ասե՛ղ, ապահով ասեղ․ բո՛ւթ մկրատ, սո՛ւր մկրա՛տ․ ասեղ դերձան, մկրատ մատնոց, ես կը կարեմ գոգնոց․ չունի, չունի, շապիկ չունի․ չունի, չունի, տաբատ չունի․ կը կարէ՜, կը կարէ՜, կարմիր շապիկ կը կարէ, կանանչ տաբատ կը կարէ․ հանգոյցը դերձանին, դերձանը ասեղին, […]

պանիր ու հաց

մաման ի՞նչ բերաւ․ հաց բերաւ, պանիր բերաւ, կարագ բերաւ․ հաց, պանիր ու կարագ, արամիկը կերաւ արա՛գ արագ․ կարագ, պանիր ու հաց, նունիկը կերաւ կամա՜ց կամաց․ դա՛կ, դա՛կ, կարկանդա՛կ․ կարկանդակին վրայ հինգ մոմ կայ․ ինչո՞ւ հինգ․ հապա քանի՞․ թող ըլլայ վեց․

խակ է, խաղ է

խա՛ղ է, խա՛ղ է, խաղո՜ղ է․ խակ է, խակ է, խաղողը խակ է․ խակ չէ, խակ չէ, խաղողը խակ չէ․ չոր խաղողը չամիչ է․ չոր սալորը չիր է․ չիր ու չամիչը արամիկին, գիր ու գրիչը նունիկին․ որթատունկը, ողկոյզը․ որթատունկը, ողկոյզը․ աղուէսը մօտեցաւ որթատունկին, աչքը տնկեց ողկոյզին․ անօթի էր աղուէսը, կ՚ուզէր ուտել խաղողը․ բարձրացուց թաթիկները, սակայն […]

ապուր ապուր

ապո՜ւր, ապո՜ւր, ոսպապուր, ապո՜ւր, ապո՜ւր, անուշապուր․ ապո՜ւր, ապո՜ւր, անհա՛մ ապուր, ապո՜ւր, ապո՜ւր, անհա՛մ ապուր․ ոսպապուրին ա՛ղ չկայ, անուշապուրին չամի՛չ չկայ․ պտղունց մը աղ, ափ մը չամիչ, ապո՜ւր, ապո՜ւր, համո՜վ ապուր․ ոսպը ստկէ, ապո՛ւր եփէ․ ոսպ մը, քար մը, ոսպ մը, քար մը, ոսպ մը, քար մը, ոսպ մը, քար մը, ոսպ մը․ ամա՜ն չաման, աղաման […]

նոր կօշիկը

նունիկը շա՜տ տխուր է․ նունիկին կօշիկը շա՜տ հին է․ նունիկը նոր կօշիկ կ՚ուզէ․ մաման կ՚ըսէ․ – նունի՛կ, նունի՛կ, նոր կօշիկը շա՜տ սուղ է․ նունիկը շա՜տ տխուր է․ նունիկին կօշիկը շա՜տ հին է․ նունիկը նոր կօշիկ կ՚ուզէ․ պապան կ՚ըսէ․ – նունի՛կ, նունի՛կ, նոր կօշիկը շա՜տ սուղ է․ նունիկը շա՜տ տխուր է․ նունիկին նոր կօշիկը ո՞վ բերէ․ […]

մէկ թել մազ

ի՞նչ է, ի՞նչ է, մէ՛կ թել մազ է․ սանտրը ո՞ւր է, սանտրէ՛, սանտրէ՛․ երկա՜ր է, շիտա՜կ է, երկա՜ր բարակ, շիտակ մազ է, սահո՜ւն է․ ծուռի՛կ է, գանգո՛ւր է, ծուռի՛կ մուռիկ, գանգուր մազ է, թնճո՜ւկ է․ մա՛զ, մա՛զ, շիտակ մազ․ նունիկը ունի շիտակ մազ․ մա՛զ, մա՛զ, գանգուր մազ․ արամիկը ունի գանգուր մազ․ մէ՛կ թել մազ․ ինչո՞ւ […]

բամպակ ամպիկը

ամպի՛կ, ամպի՛կ, բամպա՛կ ամպիկ․ բամպակ ամպիկը ըսաւ․ – եկո՛ւր լուսին, սիրո՛ւն լուսին․ սիրուն լուսինը ըսաւ․ – եկո՛ւր աստղիկ, պզտի՛կ աստղիկ․ բամպակ ամպիկ, սիրուն լուսին, պզտիկ աստղիկ, կը պարեն նազ պար, կը պարեն կատակ պար… ո՞ւր է լուսինը, ո՞ւր է աստղիկը…

ակնոց եւ գոգնոց

ո՞վ ունի․ ի՞նչ ունի․ ո՞վ, ի՞նչ ունի․ պապա՛ն ունի․ ակնո՛ց ունի․ պապան ակնո՛ց ունի․ մամա՛ն ունի․ մատնո՛ց ունի․ մաման մատնո՛ց ունի․ նունի՛կը ունի․ գոգնո՛ց ունի․ նունիկը գոգնո՛ց ունի․ արամի՛կը ունի․ հովանո՛ց ունի․ արամիկը հովանո՛ց ունի․ ակնո՛ց, մատնո՛ց, գոգնո՛ց, հովանո՛ց, ես կը կարդամ աչուկներս գո՛ց․ ո՞ւր է ակնոցը․ մէկը քեզի՛, միւսը պապային․

կրկէսը

կատակ, խեղկատակ․ շիտակ, ծուռ ու շիտակ․ բարեկենդան եկեր է, արամիկը երեսը ներկեր է․ բարեկենդան եկեր է, նունիկը կրկէս գացեր է․ բարեկենդա՜ն, բարեկենդա՜ն, հտպիտին տաբատը կարկտան․ բարեկենդա՜ն, բարեկենդա՜ն, արամիկին տաբատը կարկտան․ գլուխը վա՛ր, վա՛ր, վա՛ր․ գլուխը վե՛ր, վե՛ր, վե՛ր․ ո՞ւր գնաց նունիկը․

լուսինը

լուսի՛ն, լուսի՛ն, մահի՛կ լուսին․ լուսի՛ն, լուսի՛ն, կիսալուսին․ լուսի՛ն, լուսի՛ն, լիալուսին․ աստղի՛կ, աստղի՛կ, մինա՛կ աստղիկ․ մէ՛կ աստղիկ, տխո՜ւր աստղիկ․ աստղի՛կ, աստղի՛կ, ընկե՛ր աստղիկ․ երկո՛ւ աստղիկ, ուրա՛խ աստղիկ․ աստղի՛կ, աստղի՛կ, հազա՜ր աստղիկ․ հազար աստղիկ, հազար պաչիկ․ մէ՛կ աստղիկ․ ինչո՞ւ մէկ․ հապա քանի՞․ թող ըլլայ հազա՛ր ու մէկ․